Een ogenschijnlijke rustige zondag

In de vroege zondagmorgen gingen Nellie & Josien al een stapel pannenkoeken bakken voor de lunch Hierna gingen de “oudjes” vogelen. De jongeren mochten vandaag even lekker uitslapen. We namen nu de weg richting Luigingi. Onderweg kwamen we bijzondere vogels tegen, sommige waren te snel voor het fototoestel. Gelukkig werden we getrakteerd op twee baltsende ijsvogels, deze waren gelukkig goed te fotograferen. We hadden ook aardig wat aanspraak van twee pastors en Oboth. We vergaten helemaal de tijd waardoor we snel naar huis moesten lopen. Judith was net wakker worden en snel de rest van de jongelui wakker geroepen.
Bij thuiskomst zagen we 4 zilverreigers in een boom zitten die eigenlijk iets dichterbij gefotografeerd moesten worden. Josien en Nellie waagden een poging, maar de koe met het jong stond in hetzelfde veld. Josien had niet verwacht dat moeder de koe haar jong sterk verdedigde. Moeder koe viel haar aan en nam haar op de hoorns. De schrik was groter dan de verwondingen. Ze heeft nu inmiddels een schitterende grote blauwe plek op haar bovenbeen & heup.
Na het ontbijt gingen we naar de kerk. We werden verwelkomd door de mooie Afrikaanse klanken. Het was een genot op te kijken naar het ritmisch dansen & zingen van de kinderen. Kleine kinderen gingen naar hun eigen dienst buiten en Julius (één van de stafleden) deed de preek & Bijbellezing in één. Dit is gebruikelijk. Het is fijn om stukjes Bijbeltekst uitgelegd te krijgen in de preek en deze worden weer verbonden met andere Bijbelteksten. Onze groep werd welkom geheten en naar voren geroepen om iets over zichzelf te vertellen. Na afloop van de dienst was er een meeting waar de gemeenteleden aanwezig moesten zijn, maar wij als groep kregen toestemming om de kerk te verlaten
Na de dienst gingen we naar het gastenverblijf waar we de maaltijd voorbereidde voor de kinderen en stafleden van het CD Hope house. Voor de zekerheid werd er nog een stapel pannenkoeken gebakken en boterhammen klaargemaakt met hagelslag, vruchtenhagel, smeerkaas en smeerworst. Boterhammen eten is een feest maaltijd. Alles ging schoon op.
Daarna richting het moeras om een boottrip naar de overkant te maken in een uitgeholde boomstam. Per 4 personen gingen we in deze schuit naar de overkant, ongeveer 15 minuten varen. Het water stond regelmatig aan de rand en bij het instappen werd Esther van de staf door Jonathan uit de boot getild omdat ze het Spaans benauwd kreeg van de wiebelende boot. Regelmatig klonk er een schreeuw of gil uit het moeras vanwege het wiebelen van de boot. Ons Hollandse geduld werd op de proef gesteld, doordat we lang moesten wachten voordat de gehele groep overgevaren was. Aan de overkant een prachtig uitzicht op een heuvel, wederom schitterende vogels gespot. Totaal zijn er 17 personen naar de overkant gebracht, maar bij de terugvaart werd er al weer een groep meegenomen. Anders zouden we niet voor het donker thuis zijn. Hierdoor was het niet mogelijk om met z’n allen tegelijk aan de overkant te zijn. Onze wandeling terug vanaf de boten werd vergezeld door musquito’s.
Esther, het nichtje van Tim en leerling op school, past deze nacht op het huis en zorgt voor de honden van Tim & Wilma. Ze heeft bij ons gegeten.
Morgen weer een nieuwe dag om aan onze verfopdracht te besteden.